| |
BR 13.5
 | | De BR 13 530 |
De locomotief serie S4 was de eerste Heißdampf-sneltreinlocomotief die de Pruisische-Hessische spoorwegen aanschafte. Borsig leverde in 1902 de eerste zes machines. De uitvinder van het Heißdampf principe, Wilhelm Schmidt (1858-1924) had het principe voor het eerst toegepast op een vaststaande stoommachine en pas later voor de locomotiefbouw aangepast.
Proefsgewijs liet de Pruisisch Staatsbahn bij Vulcan een S3 en bij Henschel een P4 met dit mechanisme bouwen. Op 12 april 1898 werd de locomotief gebouwd door Vulcan, geleverd als HANNOVER 74, dit was de eerste Heißdampf locomotief ter wereld. Doordat dit mechanisme nog niet perfect werkte moest W.Schmidt nog enkele wijzigingen aanbrengen voordat zo’n loc in serie kon worden gebouwd. De seriebouw vanaf 1902 was een Heißdampfloc met een eigen constructie en een rookkameroververhitter.
De S4 was in staat om een trein van 380 t op een vlak stuk land met 95 km/u voort te bewegen, en was zo'n 30% beter dan de S3. Tot 1909 zijn er 104 S4 locomotieven gebouwd door Borsig, Henschel en Humboldt. Hierna zetten met zich in voor de productie van de sterkere S6.
De DRG nam maar vier exemplaren over en zetten deze in met de aanduiding BR 135 met de nummers: 13 501 t/m 13 504.
| Drijfwerk: |
2'B h2 |
| Indienststelling: |
1907-1909 |
| Diameter drijfwielen: |
198 cm |
| Diameter loopwielen (voor/achter): |
100 cm/- |
Lengte over de buffers
(met tender pr.2'2'T16): |
18,210 m |
| Maximumsnelheid: |
100 km/h |
| Vermogen: |
1000 pk/hp |
| Gewicht: |
55,2 t |
|
