BR 17.7

De serie XII HV was de tweede variant van de nieuwe 2'C sneltreinlocomotieven die de Saksische spoorwegen vanaf 1908 aanschaften bij de machinefabriek Hartmann in Chemnitz. De locomotieven hadden een viercilinder Heißdampf aandrijving, met een binnenliggende hogedrukcilinder en een buitenliggende lagedrukcilinder en aandrijving op de eerste gekoppelde drijfas. In de volgende jaren leverde Hartmann de volgende aantallen:

1908 = 8
1911 = 5
1912 = 9
1913 = 9
1914 = 11

De locs kregen de nummers 7 t/m 14 en 22 t/m 55. Bij verschillende locs zijn verscheidene bouwgroepen en aggregaten gebruikt. Zo kreeg nr 34 een extra olieverhitting, nr 41 t/m 47 en 48 t/m 55 kregen rookverbranding en nr 51 t/m 55 kregen een watervoorverwarminstallatie type Atlas. Het grootste deel van de locs was met gasverlichting uitgerust. Na de eerste wereldoorlog moest nr 12 aan de SNCB worden gegeven, nr 44 aan de Franse Oostbaan, nr 49 aan de AL.

Inzet bij de DRG

De DRG nam 39 locomotieven over en deze kregen de aanduiding BR 17.7 met de nummers: 17 701 t/m 17 734 (S35.16) en 17 751 t/m 17 755 (S35.17). Vanaf 1932 bezat de 17 717 als enige van deze locs windleibladen. Vanaf 1925 t/m 1936 zijn de locomotieven geleidelijk buiten dienst gesteld.