SA4�mm/Ap4�m-62/Ap�mh 121 & Ap4�m-63/Ap�mh 121

Voor de Rheingold werden in eerste instantie 5 salonrijtuigen Ap4üm-62 gebouwd door Credé in Kassel in 1962 met 48 zitplaatsen. De rijtuigen waren oorspronkelijk gepland als SA4ümm maar werden al bij aflevering aangeduid als Ap4üm-62. De rijtuigen waren ingedeeld met zitplaatsen die achter elkaar gepositioneerd waren in een indeling 2+1. Twee zitplaatsen bij het ene venster en een zitplaats bij het andere venster. De stoelen in de rijtuigen waren verstelbaar. Het middenpad was 580 mm breed. De constructie van de rijtuigen was identiek aan de andere Rheingold/TEE rijtuigen. De venster waren echter 90 cm breed.

Ook de salonrijtuigen waren zeer luxueus uitgerust. De individuel instelbare zitplaatsen konden in de gewenste rijrichting worden gedraaid.

In 1963 volgde voor de Rheinpfeil 6 extra salonrijtuigen Ap4üm-63. Deze in totaal 11 rijtuigen waren allen in de kleur blauw/ivoor wit. In 1965 werden er 14 rijtuigen Ap4üm-63 gebouwd door de Maschinenfabrik Esslingen voor de TEE treinen Blauer Enzian en Helvetia. Deze rijtuigen werden geleverd in de nieuwe TEE kleuren bordeaux rood/ivoor wit. In 1968 werden voor de TEE treinen Rembrandt en Rhein Main nog eens 9 rijtuigen gebouwd, inmiddels aangeduid als Apümh 121. Deze rijtuigen werden bij aflevering meteen voorzien van de nieuwe UIC nummers. De eerste 25 rijtuigen (tot en met 1965) waren en zijn nog steeds te herkennen aan hun afgeronde dak uiteinden. De rijtuigen die daarna zijn gebouwd hebben allemaal steil aflopende dakuiteinden.

In september 1965 was rijtuig 10 513 (onderdeel van de derde levering van TEE rijtuigen) betrokken bij een ongeval in TEE Helvetia bij Lampertheim. Dit rijtuig is daarna buiten dienst gesteld.

Het gewicht van alle salon rijtuigen bedroeg 44,5 ton. De maximum snelheid was voor de Rheingold/Rheinpfeil rijtuigen gelegd op 160 km/u maar werd later in tijdperk IV verhoogd naar 200 km/u. De rijtuigen waren allemaal voorzien van een asgenerator voor de energieverzorging, deze is later verwijderd in tijdperk IV. De rijtuigen die in tijdperk IV werden gebouwd hadden deze asgenerator niet, zodat lange tijd herkenbaar was welke rijtuigen in tijdperk III waren gebouwd.

Toen in 1965 de Rheingold en Rheinpfeil ook TEE status kregen werden de eerste 11 salonrijtuigen in de nieuwe TEE kleuren geschilderd. Omdat niet alle rijtuigen meteen van nieuwe kleuren voorzien waren kon men in die tijd (1966/67) dikwijls TEE treinen zien waarin rijtuigen reden die TEE kleuren hadden en ook nog de oude Rheingold kleuren. Want inmiddels reden de Rheingold/Rheinpfeil rijtuigen ook niet meer alleen in deze treinen, ook in andere TEE treinen kwam men ze tegen, net zoals de nieuwe TEE rijtuigen ook in de Rheingold of Rheinpfeil treinen te vinden waren.

Tussen 1964 en 1968 werden alle rijtuigen bij de DB omgenummerd naar het nieuwe UIC nummerschema. Het cijfer "4" verdween daarbij uit de typenaanduiding en de letter "h" en het cijfer "121" werden eraan toegevoed. Op die manier kregen alle rijtuigen van dit type (dus Ap4üm-62 en Ap4üm-63) daarbij de aanduiding Apümh 121.

Behalve de wijziging in de type aanduiding veranderde ook de bedrijfsnummers. De Rheingold rijtuigen kregen de nummers 61 80 18-80 001 t/m 005, de Rheinpfeil rijtuigen de nummers 61 80 18-80 006 t/m 011 en de TEE rijtuigen de nummers 61 80 18-80 101 t/m 113 (bouwjaar 1965) en 61 80 18-80 114 t/m 122 (bouwjaar 1968).

De betekenis van de letters was als volgt: "A" voor 1ste klas, de "p" voor salonindeling, "ü" voor weersbestendige rijtuigovergangen, "m" voor rijtuigen langer dan 24 meter en voorzien van zogenaamde "Gummiwulstübergängen" en elektrische verwarming of verwarming via de treinleiding, en de "h" stond voor het feit dat de energievoorziening in het rijtuig m.b.v. een asgenerator werd verzorgd.

Hier is een overzicht te vinden van bouwjaar, nummer en fabrikant van alle rijtuigen Ap4üm-62/Apümh 121 en Ap4üm-63/Apümh 121 die gebouwd zijn in tijdperk III ().