SDWR4�m/WR4�m-62/WR�mh 131 & WR4�m-63/WR�mh 131

De restautatierijtuigen die oorspronkelijk werden gebouwd voor de Rheingold en Rheinpfeil treinen waren en zijn uniek in de wereld. De rijtuigen hadden drie niveau's, namelijk het gewone niveau, een lager niveau waar de provisievoorraad en spoelruimte was en een niveau daarboven met de keuken. Aan de kant van het rijtuig waar er twee niveau's boven elkaar waren gesitueerd was het rijtuig dus voorzien van twee verdiepingen. Van buiten was het rijtuig daardoor goed te herkennen omdat het aan die zijde een ophoging in het dak had.

De rijtuigen hadden 48 zitplaatsen verdeeld over twee gedeelten. Langs de keuken en spoelruimte liep een gang op normaal niveau. Via een toegangsdeur ging er een trapje naar beneden dat toegang gaf tot de spoelruimte en provisieruimte, en een trapje omhoog gaf toegang tot de keuken. Daar had het rijtuig dus drie verschillende niveau's. Als men verder liep kwam men bij het buffet.

De spoelruimte was voorzien van een afwasmachine en een koffiemachine. De daarboven liggende keuken was uitgerust met propaangasbranders en koelkasten. Twee liftjes zorgden ervoor dat alles soepel werd verplaatst over de drie niveau's, keuken, spoelruimte/provisie en buffet. De spoelruimte en het buffet hadden ook een lopende band systeem waarmee afwas werd afgevoerd. De drie ruimtes waren tevens voorzien van een interne telefoon zodat het personeel met elkaar kon communiceren.

De rijtuigen hadden een lengte van 26,4 meter. Ook deze rijtuigen hadden zoals ook de coupé en salonrijtuigen gebouwd tot 1965 een afgerond dak uiteinde. De rijtuigen wogen 54 ton en waren voorzien van draaistellen Minden Deutz van het type 50. De rijtuigen waren geschikt voor snelheden van 160 km/u. De klimaatbeheersing was ook hier van het type Jettair. De keuken was voorzien van een apart ventilatie en afzuigsysteem.

In 1962 werden eerst twee rijtuigen afgeleverd door de rijtuigfabriek Orenstein & Koppel in Berlijn. Deze rijtuigen werden geleverd aan de DSG en hadden in eerste instantie de nummers 101 en 102. De rijtuigen waren oorspronkelijk gepland als SDWR4üm maar werden al bij aflevering aangeduid als WR4üm-62. Tot 1963 werden nog drie rijtuigen geleverd (WR4üm-63) waarbij de eerste twee werden geleverd aan de DB en de derde aan de DSG, deze hadden de nummers 11 103 t/m 105. Later zijn de eerste twee rijtuigen hernummerd naar 11 001 en 11 002.

De rijtuigen werden allemaal afgeleverd in de blauw/ivoor witte Rheingold kleurstelling. Aan beide rijtuigzijden waren de letters "DSG" aangebracht tussen de twee beeldmerken van de DSG. In 1965 werden de rijtuigen in de nieuwe TEE kleuren geschilderd en in 1967 werden de letters "DSG" vervangen door de inscriptie "TRANS EUROP EXPRESS".

De rijtuigen hebben dienst gedaan in de Rheingold en Rheinpfeil en later in de gelijknamige TEE treinen en in TEE "Erasmus" tot 1976. In de regel werden deze rijtuigen gekoppeld met een panoramarijtuig.

Tussen 1964 en 1968 werden alle rijtuigen bij de DB omgenummerd naar het nieuwe UIC nummerschema. Het cijfer "4" verdween daarbij uit de typenaanduiding en de letter "h" en het cijfer "131" werden eraan toegevoegd. Op die manier kregen alle rijtuigen van dit type (dus WR4üm-62 en WR4üm-63) daarbij de type aanduiding WRümh 131.

Behalve de wijzigingen in de type aanduiding veranderde ook de bedrijfsnummers. De rijtuigen kregen de nummers 61 80 88-80 001 t/m 002 (bouwjaar 1962) en 61 80 88-80 003 t/m 005 (bouwjaar 1963).

De betekenis van de letters was als volgt: "WR" voor restauratierijtuig, "ü" voor weersbestendige rijtuigovergangen, "m" voor rijtuigen langer dan 24 meter en voorzien van zogenaamde "Gummiwulstübergängen" en elektrische verwarming of verwarming via de treinleiding, en de "h" stond voor het feit dat de energievoorziening in het rijtuig met behulp van een asgenerator werd verzorgd.

Hier is een overzicht te vinden van bouwjaar, nummer en fabrikant van alle rijtuigen WR4üm-62/WRümh 131 en WR4üm-63/WRümh 131 die gebouwd zijn in tijdperk III ().