BR 13.17

De Württembergse spoorwegen hadden voordat ze zelf overgingen op Heißdampf de ontwikkelingen op dit gebied gevolgd bij de andere maatschappijen. In 1907, toen bijvoorbeeld bij de Pruisische spoorwegen steeds meer locomotieven reden volgens het Heißdampfprincipe, besloot men in Württemberg om twee locomotieven serie AD omtebouwen op Heißdampf. Doordat het vermogen toenam met 20% werden evenlater de 2’B sneltreinlocomotieven alleen nog maar met het Heißdampfprincipe gebouwd en als klasse ADh aangemerkt.

Tot de klasse C (BR 18.1) verscheen werden er 17 exemplaren ADh in dienst gesteld, allemaal afkomstig uit de Machinefabriek Esslingen. Er waren nauwelijks verschillen tussen de AD en de ADh. Bij de Heißdampf variant had men de keteldruk verlaagd van 14 naar 12 bar en de beide buitenste cilinders hadden een doorsnede van 490 mm (AD: 450/670 mm).

Op een vlak stuk trok een ADh een trein van 190 t met een snelheid van 100 km/u, op een stijging van 10‰ met 50 km/u.

De DRG nam 14 locomotieven over en zette ze in met de aanduiding BR 13.17 met de nummers: 13 1701 t/m 13 1714. In 1932 zijn de laatste locomotieven ADh buiten dienst gesteld.