BR 18.5/BR 18.6

Na de tweede wereldoorlog kreeg de DB het grootst aantal sneltrein locomotieven toebedeeld van de voormalige DRG. Ondanks dit bestond er aan het begin van de jaren vijftig behoefte aan krachtige stoomlocomotieven voor sneltreinen. De DB besloot 30 exemplaren van de BR 18.5 die tussen 1927 en 1930 waren aangeschaft door de DRG te moderniseren.

Tussen 1953 en 1956 kregen de locomotieven in het Aw München Freimann en Ingolstadt nieuwe gelasten ketels, nieuwe machinistenhuizen en een nieuwe stoomregelaar. Het rendement van de gemoderniseerde locomotieven was duidelijk groter dan de exemplaren die niet gemoderniseerd waren. De gemoderniseerde locomotieven kregen de aanduiding BR 18.6. De locomotieven waren op dat moment de meest economische stoomlocomotieven van de DB.

De drager van de pomp was helaas niet aan het frame gemonteerd maar aan de ketel gelast. Hierdoor ontstonden beschadigingen aan de ketel. Daardoor was men gedwongen om later de keteldruk te verlagen van 16 bar naar 12 bar waardoor de prestaties van de locomotieven werden gereduceerd.

Vanaf eind 1961 werden de eerste BR 18.6 locomotieven buiten dienst gesteld. De locomotieven BR 18.5 die niet waren gemoderniseerd waren toen al buiten dienst gesteld. Vanaf augustus 1961 waren alle bedrijfsvaardige BR 18.6 locomotieven ondergebracht in het Bw Lindau. De groeiende inzet van diesellocomotieven van de series V 200 en V 200.1 zorgde er mede voor dat de BR 18.6 stoomlocomotieven overbodig waren. De laatste BR 18.6 locomotieven, de 18 622 en 18 630 werden op 6 januari 1966 vanuit het Bw Lindau buiten dienst gesteld.

De volgende locomotieven BR 18.5 (BR 18.5 gemoderniseerd naar BR 18.6) werden gemoderniseerd en kregen de aanduiding BR 18.6.