dbtrains.com | de website | faq | sitemap |
 
 

VT877 a/b Fliegender Hamburger

Inleiding
Constructie
Inbedrijfsname

Inleiding


Begin jaren dertig ontdekt Dr Dorpmöller, de directeur van de Deutsche Reichsbahn, het bestaan van cliëntèle bestaande uit zakenmensen die de trein weleens voor het vliegtuig zouden kunnen inwisselen. Hij anticipeert dan ook op deze potentiële concurrent door verbindingen tussen Berlijn en Hamburg te realiseren met snelle treinstellen. Onder andere voor dit langeafstandsverkeer schafte de DRG in 1932 een tweedelige Dieseltreinstel aan met het bedrijfsnummer VT 877 a/b, die met de bijnaam "Fliegender Hamburger" bekend werd. Het treinstel werd voortbewogen door middel van een dieselelektrische aandrijving. Na een aantal testritten ging de trein officieel op 15 mei 1933 rijden. Dit betekende de start voor een snelle groei van een net van snelle treinen.

Constructie


Het treinstel was zo geconstrueerd dat beide treindelen in het midden op een Jakobs draaistel rusten, één draaistel waar beide bakken op rusten. Aan de beide einddraaistellen bevonden zich driepunts gelagerde ramen, waarin de motor en de generator hingen. Deze motoren hadden tot taak om via de generatoren stroom optewekken voor de elektromotoren. De aandrijvingsaggregaat (de generator) was een Maybach-Motor type "GO 5" van 302 kW bij een belasting van 1400 omwentelingen per minuut. Deze aggregaten kregen in beide einddraaistellen een plaats. De aggregaten brachten via een koppeling hun energie over aan de hoofdgenerator. Deze gaf bij 1400 tpm een vermogen van 292 kW af. De beide aandrijfmotoren zaten in het middelste draaistel en dreven ieder een as aan.

Voor de vertraging zorgden trommelremmen die door een hogedruklucht systeem werden bediend. Voor een hele korte remweg waren er ook nog van de railzeppelin afgeleiden magneetremmen van het type Jores-Müller gemonteerd. Voor de energieverzorging van het elektrische net in de trein stond een Bosch lichtmachine met een maximum vermogen van 2100 Watt ter beschikking. De spanning bedroeg 48 volt. Bij stilstand werd dit elektrische net door een 150 Ah batterij gevoed. Het front was onderworpen aan windtunnel proeven om een optimaal gestroomlijnde vorm te bereiken. De stoelindeling was 1+3 en het compartiment was als salon ingericht. De a-eenheid had naast de machineruimte een bagageruimte en twee toiletten met wasgelegenheid. In de b-eenheid was een restauratieruimte met vier zitplaatsen en de tweede salonafdeling met eveneens een 1+3 indeling. En ook in de b-eenheid was een machineruimte. Aan één zijde van beide eenheden bevond zich een stuurstand.

Inbedrijfsname


Begin oktober 1932 was de VT 877 a/b klaar en werd onderworpen aan een aantal testritten op het traject Friedrichshafen-Ulm. De snelheid van 160 km/u kon door een wijziging in het traject Biberbach-Erbach volledig worden benut. Na overgebracht te zijn naar Berlijn, werden in december 1932 de eerste proefritten en ritten voor de pers gemaakt op het voorziene traject Berlijn Lehrter Bf-Hamburg met snelheden tot 165 km/u.

Met de nieuwe dienstregeling in mei 1933 werd met het treinnummer FDt 1/2 (FD stond voor Fern-Durchgangszug en de t stond voor triebwagen) de eerste planmatige sneltreindienst bij de DRG op het hierboven genoemde traject in gebruik genomen. De reistijd bedroeg 138 minuten. De oude trein op dit traject deed er 10 minuten langer over, maar deze trein getrokken door een 03 had speciaal toestemming van het Reichsverkehrsministerium (RVM) om 140 km/u te rijden. De gemiddelde snelheid van de VT 877 op dit traject was 125 km/u. De dienstregeling was gebaseerd op een maximumsnelheid van 150 km/u en bij vertragingen mocht zelfs 160 km/u gereden worden. Natuurlijk bleven storingen in de begintijd niet uit, zodat een kwart van alle treinen toch nog met een stoomtrein moest worden gereden.

Op 28 november 1935 werd het treinstel op de Nürnberger "Jahrhundert-Ausstellung" tentoongesteld. Op 7 juni 1939 werd het treinstel vanuit het Bw Hamburg-Altona ingezet, en legde nog ongeveer 38000 km af om vervolgens in 1939 in Bludenz uit de dienst te worden gehaald. Administratief viel het treinstel nog tot 1 maart 1940 onder het Bw Hamburg-Altona. Na de tweede wereldoorlog bevond de VT 877 zich in de Franse bezettingszone, waar het voor het militaire verkeer werd gebruikt.

Type nr: VT 877 a/b
vanaf 1947 VT 04000
Bauart: Fliegender Hamburger
Betriebsgattung: B6vT (vanaf 1956: APw 6yk)
Skizzenblattnummer: B6üvT-32
Indienststelling: 1932
Fabrikant: WUMAG
As opstelling: 2'Bo'2'
Spoorwijdte: 1435 mm
Lengte over de buffers: 41,906 m
Gewicht: 93,8 t
Aandrijving: Dieselelektrisch

Dieselmotor:

Aantal: 2
Fabrikant: Maybach
Vermogen: 302 kW
(bij 1400 tpm)
Snelheid: 150/160 km/h
Zitplaatsen: 102 (1ste klas)