E 10.3

De E 10.3 "Bügelfalte" locomotief in april 1977 | Foto: Christian Splittgerberg

Deze nieuwe vorm van de locomotieven beviel zo goed dat men besloot om de andere locomotieven ook van deze locomotief opbouw te voorzien. Vanaf locomotief E 10 288 hebben alle E 10 locomotieven deze vorm, en kregen de aanduiding E 10.3, en werden ook wel Bügelfalte locomotieven genoemd. Het verschil tussen deze locomotieven en de Rheingold locomotieven ligt in het feit dat de Rheingold locomotieven een hogere maximum snelheid hebben.

Tussen 1964 en 1968 werden de series E 10 288 - 307, E 10 313 - 481, 110 482 -484 en 110 505 - 510 geleverd. De locomotieven werden in een staalblauwe kleur (RAL 5011) geschilderd net zoals de kleuren van de rijtuigen uit het F-trein netwerk. De ontbrekende nummers tussen de series zijn de Rheingold locomotieven E 10.12-13. De locomotieven 110 482 -484 en 110 505 - 510 werden in 1968 afgeleverd en waren al reeds voorzien van de nieuwe computernummers. Vanaf 1968 werden ook de andere E 10.3 locomotieven vernummerd naar de serie 110.

Vanaf locomotief E 10 399 kregen de locomotieven een Siemens hoogspanning schakelaar met Thyristor schakelaar. Begin jaren tachtig vonden er een aantal wijzigingen plaats, zo werden de bufferbekleding en de frontschorten van de locomotieven verwijderd, de grijpstangen vervangen voor simpeler exemplaren, de doorlopende ventilatierooster band werd vervangen door apart roosters met in het midden een raampje, en het zilver kleurige dak verviel net als de regengoten.

De in 1963 in dienst gestelde E 10 299 en 300 werden als proeflocomotieven voor de E 03 voorzien van draaistellen voor 200 km/u.